Θύμα της σφαγής στο Δίστομο ο Αργυρης έχασε και τους δυο γονείς του στο μακελλειό. Εξι δεκαετίες μετά έχει αφιερωθεί στον αγώνα κατά των εγκληματιών πολέμου και στην αναγνώριση του δικαιώματος πολεμικων αποζημιώσεων για τους Διστομίτες. Σεναριογραφος-αφηγητής ο ιδιος ο Αργύρης ξετυλίγει το κουβάρι της ζωής του απο την περισσυλλογή του απο τον Ερυθρό Σταυρό και την αποστολή του σε σχολέιο για τα παιδια- θύματα του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου στην Ελβετία, εως τις σπουδές του εκεί , την αλληλογραφία του με τον Αινστάιν, την επαγγελματική του σταδιοδρομία στις φυσικές επιστήμες και τον πικρό νόστο για την πατρίδα, δεμένο αναπόσπαστα με τον αγώνα για την αποκατάσταση των θυμάτων του ναζισμού.
Ο σκηνοθέτης είχε την τύχη να βρεί ο,τι καθε ομότεχνός του ονειρεύεται για ενα ντοκυμανταιρ αυτου του είδους.Το μαρτυρα -κεντρικό χαρακτήρα της ταινίας , αλλά καί ανέκδοτο κινηματογραφημενο υλικό-τεκμήριο. Το υλικό είναι κινηματογραφημένη θεατρική παράσταση στο ελβετικό σχολείο με θέμα Ο Πόλεμος. οι Εχθροί και τα Παιδια. Επίσης κινηματογραφημένο υλικό απο το ταξίδι του μικρού Αργύρη στην Ελβετια και την καθημερινότητα στο σχολείο και βιντεο απο το πρώτο ταξιδι του Αργύρη στην πατρίδα, αρχείο ειδήσεων απο την ελβετική , τη γερμανική και την ελληνική τηλεόραση. Ισως το υλικό να μην αξιοποιήθηκε όσο θα ήταν δυνατόν και ενδεχομενως αυτος είναι ο λόγος για τον οποίο η ταινία είναι πιό πολύ καταγγελτικό ντοκυμανταίρ παρα οτιδήποτε άλλο. Συγκλονιστική φιγουρα η αδελφή του Αργύρη μια γυναίκα παιδί για την οποία ο χρόνος σταμάτησε τη μέρα της σφαγής.
